Hi dutchies (ik word hier door sommige mensen dutchie genoemd en dat vind ik eigenlijk best een cool woord)

mijn vorige verhaal schreef ik vanuit Brisbane met een exciting gevoel van binnen niet wetende wat Brisbane mij zou brengen. Ik hoopte natuurlijk dat ik mijn Brazilindiaan weerzou zien......andI did!

Het was enig, heb drie super dagen gehad. Het voelde een beetje alsof een soort film...en aangezien ik natuurlijk ook zo'n heerlijke dromer ben, voelt een droom die echt is helemaal als de shit haha! We zagen elkaar weer voor het eerst in het casino (sorry pap, had je graag uitgenodigd, maar een beetje ver he...) hij zat bij de blackjack tafel (wederom sorry pap, ik weet dat je nu een goed visueel beeld hebt van een blackjacktafel waar een man genaamd Rijk aan zit te spelen haha) ik belde hem, kon hem niet vinden, zat ik op de verkeerde verdieping, eenmaal op first floor zagen we elkaar en hoorde ik ineens 'Cut' de regisseur zei dat we deze scene opnieuw moesten spelen....dus ik terug lopen....hahaha zonder dollen; dus we zagen elkaar en het voelde zo fijn, we zijn alle dagen niet van elkaars zijde geweken (als een liedje kan aanduidenhoe deze dagen waren dan zeg ik 'I'm walking on sunshine' van Katrina & the waves! Deze jongen bracht ook nog eens geluk, want tijdens roulette, vroeg ik of hij op een nr wilde inzetten: ' sure sweetie' en hij zette in op nr 14 en jullie raden het al: het balletje valt gewoon op nr 14 (das logisch zou Cruyff zeggen) ik val zowat van m'n stoel en hij blijft maar geluk hebben in totaal wint hij bijna 100 dollar en schuift alles netjes naar mij toe, ik ga natuurlijk niet al zijn gewonnen geld nemen, dat heeft hij zelf gewonnen....dus ik heb de helft genomen hahaha (anders werd hij boos, dus ik moest wel). Ik kan er heel kort over zijn, we hebben wederom hele bijzondere dagen met elkaar doorgebracht en ik kan niet anders zeggen dan dat hij te gek is, maar....het blijft hetzelfde gegeven als toen we afscheid namen in Byron Bay, je weet niet wat de toekomst brengt, we willen elkaar graag zien, maar maken geen afspraken, plannen etc. Nadat hij van Brisbane naar Perth was gevlogen om daar de laatste 2 dagen van z'n reis van een jaar af te ronden qua bankzaken, appartement etc heeft hij me nog twee keer gebeld. Hij zei lieve dingen, hij had een voorgevoel dat we elkaar eerder zouden zien dan we beide denken (hij vroeg idd wel verdacht veel over woonvoorzieningen in Amsterdam haha). hij kijkt er nu al naar uit en bedankte me voor de bijzondere dagen samen...Ik sta er vrij nuchter in. Ik zou het geweldig vinden om hem weer te zien en uit te zoeken of wij samenzouden werken, maar deze reis heeft me zoveel geleerd, dus ik probeer echt bij de dag te leven en niet te hoge verwachtingen te hebben. Het voelde heel bijzonder om iemand te ontmoeten waarmee je zoveel gemeenschappelijke interesses en chemistry hebt en je zo fijn voelt in een hele korte tijd, dus mocht hij ineens voor m'n neus staan, dan maak ik natuurlijk wel wat tijd voor hem vrij hahaha.

Back to Brisbane....Brisbane is best wel boring, niet een erg levendige stad. Sommigen die ik sprak vonden het juist wel leuk (god knows why), dus wellicht is het ieder z'n smaak. In mijn hostel Bunk had ik het nog steeds naar m'n zin, dit kwam mede door mijn roomies. Ik heb zo'n leuke meid ontmoet, Karla, 28 jaar, woont al 8 jaar in Engeland, is een nurse (zuster) oorspronkelijk Iers, heel vrolijk gezellig en net zulke debiele humor als ik, dus dat klikt enorm. Dan hebben we Kathrin, een Duitse grietje van 19 jaar die niet weet of ze van voren of achteren leeft, ze vraagt alles aan ons met zo'n typisch Duits accent (ze moeten die Engelse cursussen daar echt gaan upgraden, wantdasniebestdaaroh!) maar dan ook echt alles, als we een toilet inlopen, loopt ze niet mee, maar vraagt aan ons hoeveel er zijn: zo'n type....dus wij liggen helemaal in een deuk om haar. Ze heeft er ook eenhandje van om te vragen hoe laat alles begint, eindigt, op welk adres iets is etc etc, dus Karla is zo'n lekker pittig type die op een gegeven moment gewoon zegt: ' Kathrin Chanou and I going out, you wanna join us? I don't know what time it starts, how many people there are, what the adress is and I don't know what time it ends! hahaha dan kun je mij wegdragen, want de schat Kathrin haar hersenen werken in slowmotion dus op het moment dat wij lachen moet zij de grap nog verwerken....hilarisch! Kathrin is inmiddels gisteren weer vertrokken met haar 80 bedbugbites waarvan zij zelf denkt dat het geen bedbugbites zijn...hhhmm ik ben degene waar de muggetjes zo van houden en zelfs mij steken ze niet 80 keer in 1 nacht: zeker weten bedbugsbites die ze heeft meegenomen vanuit Fraser Island in haar slaapzak: jakkie. Zij was dus mijn roomie in Brisbane, gelukkig heb ik nergens last van, maar was toch best wel een beetje op m'n hoede....geen knuffels geven en dat soort grappen haha. Nog een leuk detail over Kathrin is dat zij nog net geen buideltasje droeg, maarrrr wel haar zonnebril bovenop haar hippe stro hoedje (ik heb deze ook, zie foto met vlecht) oh oh oh we gingen twee dagen geleden kijken naar de zonsonderdag met z'n drietjes en we hebben amper een ondergang gezien, want Kath was weg gezakt in het water ongeveer een halve meter en omdat haar hersenen in slowmotion werken remember, had ze dit pas later door, dus een Duitse ' oh oh what happened now....' zorgde ervoor dat Karla en ik bijna in ons broek piesten van het lachen, ik heb haar er uit getrokken, maar haar slippers bleven vastzitten in het zand en zijn door de stroming en het water weggezogen in het water. De schat heeft een kwartier lopen kijken naar het water met haar handen in haar zij, hopend dat de slippertjes vanzelf weer boven zouden komen....vervolgens zagen we alleen nog de inimini laatste minuten van de sunset....en genoten we van onze Mexicaanse take away burritos, alleen kwam er een windvlaag en had Kathrin haar bakje niet goed vast en zat alle saus over haar heen en een aantal vliegende spetters groene en witte saus belandden op mijn beeldige jurk....we hebben wel vreselijk gelachen om die meid, ontzettend lief, maar niet gemaakt voor het reizen, want ze zou een jaar gaan en gaat nu na 4 maanden terug naar huis, ze is bijna elke dag homesick....

Zoals jullie lezen heb ik dus een hoop lol en af en toe praat ik natuurlijk wel even over Arnaldo en dan schiet Karla gelijk in de lach, omdat ik natuurlijk heel stoer doe alsof het me allemaal niet zoveel doet dat ik niet weet wanneer we elkaar en of we elkaar ooit nog wel eens gaan zien....' oeeeh you're talking about Arnaldo again....you're heart belongs to Arrrrna' en dan beginnen we alletwee keihard te lachen. Het is zo leuk om met haar allerlei dingen te ondernemen, humor is zo'n belangrijk aspect in life en helemaal tijdens een lange reis ver van home. Wij zijn beide helemaal niet homesick en vinden het geweldig om in Australie te zijn, wezitten nu al te fantaseren over andere reizen en sowieso ga ik naar Londen en komt zij naar Amsterdam. Voor iedereen die een lange reis alleen gaat maken, no worries, er lopen hier zoveel types rond die ook alleen reizen, er zit er altijd wel eentje tussen waarmee je onwijs klikt, dus alleen ben je nooit!

Om even tussen neus en lippen door te laten vallen waar ik wederom ben: in BYRON BAY hahahahahahahahahaha (je zou bijna denken dat de honing van Marie haar billetjes nu in Byron is blijven hangen en ik daaraan vast blijf plakken ;-) Het zit zo, aangezien ik graag naar de Whitsunday Islands ga wanneer het niet regent en er af en toe een zonnestraaltje verschijnt moest ik een week wachten met boeken. Nu kon ik in boring Brisbane blijven hangen of Noordelijker reizen en nog meer regen tegemoed gaan OF back to Byron, waar het lovely is, ik nu onderhand iedere milimeter hier ken, m'n favoriete tentjes heb, me thuis voel, niet verdwaal, ontzettend vrolijk word van de sfeer hier EN last but not least het weer is hier prachtig!! Dus afgelopen week heerlijk gechilled met Karla en een paar dagen met Kathrin, mijn bruine tint weer terug heb thank god!, ook nog een enige Nederlandse jongen ontmoet: Joram uit Leiden, stoere gozer 22, iets te veel hormonen betreft vrouwen, maar dat vinden wij alleen maar mooi, want als er een blondje langs loopt, hoeven we alleen maar te winken naar Joram, zeggen we 'daar gaat nummer 19) en liggen met elkaar in een deuk. Vannacht hele diepe gesprekken gehad over het leven met hem, wat we hebben geleerd van deze reis, wat je gelukkig maakt, je dromen, idealen, een of ander visueel spel gedaan met dingen in je hoofd visualiseren en dat had dan allerlei betekenissen over liefde en je eigenwaarde, super leuk. Ik ben heel erg visueel ingesteld en zie altijd van alles als ik m'n ogen dichtdoe, ik had de meest bizarre plaatjes in m'n hoofd (als hij mij vergeleek met antwoorden van de mensen waarmee hij dat spel ook had gedaan), maar dat was juist heel cool en creatief zei hij, maar ook wel een beetje gek hoor Chanou....je bent gewoon apart. Joram is gezellig en heeft een beetje dezelfde mindset en dingen waar hij tegen aanloopt, dus het is erg leuk om te merken dat zo'n bijzondere reis in Australie hetzelfde positieve effect op twee verschillende mensen heeft.....Serieus, door Australie en alles wat ik hier meemaak, zowel ups als downs, heb ik het gevoel dat ik erg in balans ben geraakt, ik zie dingen helder en heb zoveel zin in duizend en een dingen, dus reizen is goed voor je!!

Morgenochtendvroeg neem ik de bus terug naar Brisbane, neem daar een vlucht (heb een goedkope kunnen vinden, moest anders 20 uur in een bus zitten, blijf toch een flashpacker he) naar de Whitsunday Coast, dan ga ik maandag drie dagen zeilen @ Whitsunday Islands, dan neem ik weer de bus een paar uur verder naar Townsville, ga twee dagen (proberen te) surfen @ Magnetic Island als de golven een beetje ok zijn, vervolgens neem ik weer de bus naar Cairns, ga dan 2 dagen de Cape Tribulation tour doen en hopelijk krokodillen gedag zeggen (vanaf minimaal 4 meter afstand uiteraard ;-) en dan vlieg ik vervolgens op de 11e van maart terug naar Melbourne. Marietje verblijft daar inmiddels bij haar lover en dan vieren we op 12 maart haar verjaardag. Als alles volgens planning loopt, dan komt Karla mij ook nog 3 dagen opzoeken in Melbourne en kan ik hopelijk mijn laatste week in Wilde z'n appartement vertoeven. Hij is t/m 15 maart bij z'n vriendin in Sydney, dus hij mailde me vandaag dat ik natuurlijk welkom was, dus hopelijk mijn laatste weekje dan, scheelt ook weer hostelkosten en even geen luidruchtige, soms iets te onfrisse types om je heen is ook wel eens prettig haha. Kortom een hele hoop super leuke dingen om naar uit te kijken en dat doe ik dan ook voor 200 %....

Nou schatjes, ik ga terug naar mijn hostel, mijn tas inpakken, me optutten voor een laatste avondje Byron (deze keer echt, althans voor deze reis, wie weet next year:-) met Karla, Joram en andere gezellige types.

Nog een paar dingetjes: Kim enjoy Ray Lamontagne morgen sooooo much!!!! Bree heeft gepost dat het een erg goed concert was (bedankt Bree voor het inpeperen....geintje, had niet anders verwacht dan dat het geweldig was! Ben blij dat jullie er in ieder geval bij kunnen zijn. Als ik terug ben gaan we weer een paar mooie concerten pakken, deal!! groetjes aan Koen en Mitsuko)

Familie Kick, Trabelsi, Lammertse en andere mensen die van Paul Carrack houden, kijk even op de website van Paradiso, in april staat deze man er weer en wie denken jullie dat er in het voorprogramma staat??? Marc Broussard....nou dat is geen toeval meer he, 2 vliegen in 1 klap, ik zeg gaan!! Zoals jullie begrijpen hoop ik natuurlijk dat meneer Eric Hutchinson mij komt verwelkomen met een bijzonder intiem concert in Paradiso of Melkweg, dat zou ik helemaal te gek vinden!! Zijn muziek heeft nu al een speciaal plekje in m'n hart, dat komt natuurlijk ook mede omdat het compleet in contact staat met m'n Australie belevenissen....

Ik heb nog wat foto's toegevoegd om jullie nieuwsgierige aagjes weer even te voeden....

Love you all en tot over bijna drie weekjes alweer (de tijd gaat echt te snel.....)

Liefs, Chanou